Regie, Kretek en Suleha

Het is 6 uur 'smorgens. Ik sta op en rek me uit. Wow ik ben in Indonesië.

Vandaag moeten we langs de Indonesische ambassade om de shooting permit te krijgen want zonder permit geen shoot. Het is stampvol op straat : rijen bromfietsen halen roekeloos de auto’s in ook getoeter en leven hoor je op straat . We stoppen bij een kleine supermarkt en drinken een kopje koffie en eten een banaan, zie wel  een banaan in zakje. Het smaakt anders dan Nederlandse bananen het smaakt wat voller en smuiger.

Na lang te wachten in de wachtruimte van de ambassade besluiten wij maar een soepje te gaan eten, een soepje met een soort van visballetjes en zoete ik bedoel mierzoete thee. Als je er geen 3 volle eetlepels suiker in doet is het geen echte Indo thee. Ze serveren het heet en koud. Thee hoort echt bij elke maaltijd hier, het liefst jasmijn thee. Ik vertel aan Jos dat ik van elke dag probeer te genieten  omdat je nooit echt weet wat je laatste dag kan zijn. Hij zegt my YOLO, you only live once. Ik kijk hem lachend aan en zag ons even rondrennen als chimpansees. Ik dacht ja YOLO, maar dan wel “behouden” YOLO.

We lopen een grote winkelcentrum binnen, het lijkt net een grote markt met verschillende verdiepingen: neppe horloges, neppe headphones, neppe sieraden en je raadt het al neppe parfum. Ik koop 2 flesjes jasmijn, oftewel “melati parfum” in een merkloos flesje. Na een paar keer eraan gesnoven te hebben besluit ik toch maar niet meer mierzoete jasmijn thee te drinken. We vinden zelfs een H.E.M.A winkel. In de film komt ook een scene bij de H.E.M.A voor. Ik kwam ook een pannekoek en poffertjes cafe tegen in Indonesie.

Het is avond ,we meeten met de Indonesische regisseur Kuntz Agus en met een acteur Abimana Aryasatya. We meeten ook met de actrice die  de rol van Laila gaat spelen. We zitten en iedereen is direct aan de kretek. Wat is kretek? Het is een  een sigaret. Het lijkt wel alsof ik in een secret cult zit met rook als taal, kretek als wachtwoord en pijnzende blikken van kretek verslaafden. Net de omschrijving van een echte film crew!

Eerste wat me opvalt is dat iedereen zijn best doet. De communicatie gaat vlot en na het brainstormen wordt gelijk gehandeld. Acteurs en actrices worden gebeld, ze hebben het over budget over Indonesische soap show en Hollywood blockbusters.

Ik kom aan de praat met de acteur Abimana Aryasatya en merk op dat Indonesiërs mijn naam eigenlijk zo zouden opschrijven : "Suleha" zie foto. Nu wordt ik dus door iedereen Suleha genoemd..Oef!

We eindigen de dag met een lekker bami goreng en een vreemd gerecht dat mij in de war brengt. Advocaat met ijs met alcohol met 3 gekleurde slierten van gelatine. Vreemd ooh well..YOLO  

( behouden YOLO dan )..